Als je de vleugels van vlinders van dichtbij bekijkt, bijvoorbeeld door een vergrootglas of een microscoop, dan zie je allemaal kleine schubjes, net als bij vissen. Die schubjes hebben een bepaalde kleur, bijvoorbeeld rood of geel. Dat komt omdat ze op verschillende wijze licht absorberen. Zo krijgen ze de voor ons zichtbare kleuren en tekening. Soms zie je een vlinder vliegen die minder kleurig is en er een beetje versleten uit ziet. Dan heeft de vlinder al een hele tijd gevlogen en is hij een deel van de schubjes kwijt.
Aan de onderkant van de kop zit de stevige, opgerolde roltong. Door deze holle buis worden water, nectar en andere vloeistoffen in de keelholte gezogen nadat deze zijn opgespoord door de tastzintuigen onder de poten. Net als bij de rups bestaat het borststuk van de vlinder uit drie segmenten met aan elk segment een paar poten. Op het tweede segment zitten de voorvleugels bevestigd en op het derde segment de achtervleugels.
Ik had ook mijn nieuwe onderwatercamera mee. Onder het toeziend oog van Gerrie, ging ik languit over de stenen en bijna in het water liggen en heb ik een paar foto's van de vissen gemaakt. Natuurlijk geen moment rekening gehouden dat in ondiep water, het water erg troebel is. Met deze camera zal ik nog vele keren gaan oefenen!