Vanaf de Badweg in IJmuiden aan Zee start de Bunkerroute; een 2,5 km lange wandeling die over een slingerend schelpenpad een indrukwekkend stuk historie in kaart brengt. In het kustgebied bevinden zich de zware geschuts- en vuurleidingsbunkers van de kustbatterij Heerenduin en luchtdoelbatterij Olmen uit de Tweede Wereldoorlog.
Zondagochtend, tien uur....Aris haalt me op. We hebben een tijd terug afgesproken om kitesurfers in IJmuiden vast te gaan leggen. Helaas het is windstil! Toch op weg naar IJmuiden, via de sluizen. Auto parkeren en dan uren wandelen, struinen, klimmen en klauteren in en op de vele bunkers. Vanaf de Badweg in IJmuiden aan Zee start de Bunkerroute; een 2,5 km lange wandeling die over een slingerend schelpenpad een indrukwekkend stuk historie in kaart brengt. In het kustgebied bevinden zich de zware geschuts- en vuurleidingsbunkers van de kustbatterij Heerenduin en luchtdoelbatterij Olmen uit de Tweede Wereldoorlog. Met enige moeite in de volgende bunker weten te klimmen. Poeh wat werkt dat oudere lijf van mij toch slecht mee... En wat sjouw ik dan toch een bagage mee. Dus eerst rugzak af, tasje aan de kant, camera veilig stellen en hup ...kreun... sprong één is gemaakt en ik zit bovenop de bunker. Dan alleen de camera mee en de andere spullen even laten liggen. En met een "soepele" sprong zit ik in het weer hogere deel van de bunker. Neus dicht en kijken en klikken! Tja en dan over de ruwe wanden laat ik mij in korte broek enige tijd later weer naar beneden glijden. Elke bunker geeft weer een nieuw uitzicht en een nieuw verhaal ... De volgende bunker gaat onder de weg door. Gelukkig heeft Aris zijn zaklamp mee. Hij laat mij eerst afdalen en als ik hem dan roep om een trap af te dalen, tja moet Aris zich ook laten zakken en samen lopen we in de o-zo-donkere ruimte's rond. Plotseling is Aris verdwenen en denk ik dat ik de weg in het pikkedonker terug moet gaan zoeken.... hoeveel gaten zijn we al door geweest... gwoon bljven staan... Weet ik in het donker wanneer ik naar links of rechts moet.....poeh wat is het hier stil! Gelukkig daar zie ik weer een lichtje terug komen. We hebben te weinig licht bij ons, zien heel veel gangen die we willen ontdekken, maar besluiten toch maar om ons terug te trekken.
3 Comments
13/9/2016 11:39:20 pm
Wat een avontuurlijke tocht zeg! Leuk, zoals je het allemaal beschrijft.
Reply
Leave a Reply. |
Archives
April 2024
Zo af en toe
foto's maken, alleen, met z'n tweetjes of met een groep. Kijk lekker met mij mee... Categories |